12:00, kick-off van wat een belangrijke wedstrijd ging worden voor onze jonge strijders. Met volle moed en motivatie begonnen ze dan ook aan hun wedstrijd. We hadden echter maar 1 groot probleem. ROC had als het ware “den Hulk” meegenomen. Zij die er waren, weten wie ik bedoel. Om hem te stoppen was er meer nodig dan één tackel, maar we probeerde het telkens opnieuw. Alexander toonde iedereen hoe het moest, laag en hard. Dankuwel Alex!

De wedstrijd ging echter gelijk op met aan beide kanten kansen. Alleen was het ROC die ze wist af te maken. Het lukte DRC steeds niet de laatste meters te overbruggen en daarom werd het verschil wat groter. Maar zeker niet slecht van onze meisjes en jongens. De tweede helft liet iedereen in verbazing achter.

DRC speelde met overtuiging, met plezier en voor elkaar. De support werd beter, de wil werd sterker en de try’s kwamen. ROC werd achteruit geduwd en kon enkel nog zo nu en dan eens doorbreken. DRC voelde dat er meer in zat. Er stond een team op het veld dat wilde spelen, geen schrik had en vooruit ging.

Op sleeptouw door enkele leiders op het veld, werd er meter voor meter terrein gewonnen en kwamen we steeds dichter tot de try lijn. Het mag gezegd worden, in de tweede helft waren onze jonge gasten de betere ploeg. We moeten verder bouwen aan onze sterktes en werken op onze zwaktes, de trainers staan klaar om jullie hierbij te helpen!

Verslaggever : Youri