Geschiedenis
De geschiedenis van de rugbysport in Dendermonde gaat verder terug dan de meeste mensen vermoeden. Daar waar de term ‘rugby’ in de lokale pers in het beste geval werd gebruikt om één of andere “vuile” voetbal-wedstrijd te becommentariëren (“het was precies rugby …”), verschijnt in maart 1962 een eerste katern over de oprichting van een heuse club in Sint-Gillis Dendermonde.
1962
Op 17 februari 1962 zag S.O.S. Rugby Sint-Gillis immers het licht. Het was Norbert De Jongh, oud-student aan de VUB, en werkzaam in de sportadministratie, die het vuur aan de lont stak, en met mannen zoals Paul De Visscher, Livien Van Bockstael, Frans Van Der Veken (voorzitter), Prosper, Guy en Freddy Segers, en enkele anderen de allereerste rugbywedstrijd in onze contreien betwiste op 25 maart 1962. De wedstrijd tegen ASUB, ploeg van de VUB, werd nipt verloren met 13-20, en de uitblinker bij de tegenstanders bleek ene … Charles Sluys te zijn, een man die uit de latere geschiedenis van DRC niet is weg te denken.
Inclusief S.O.S. waren er op dat moment slechts 7 teams in heel België, en om een competitiekalender in elkaar te boksen werd beroep gedaan op Noord-Franse teams (Arras, Rijsel, Armentières, Tourcoing, …) en een paar Britse legerploegen. De verre verplaatsingen werden voor de spelers al snel onhaalbaar, en begin 1963 ontbindt de club zich, terwijl de harde kern zich verspreidt over de nog resterende Belgische rugbyclubs.
1968
Maar de droom om in eigen stad te kunnen spelen werd in 1968 toch opnieuw vervuld. Mannen als Paul De Visscher, Van Bockstael en Segers stalden opnieuw een ploeg samen (Michem, De Somer, Van Cauwenberg (voorzitter), Van Den Bossche, Moens, Leybaert, Theo de Visscher, …), en voortaan zou het Rood-Groene Alfa St.-Gillis aantreden in de Belgische rugbycompetitie. Intussen telde de competitie zowaar een 30-tal (uitsluitend Belgische) teams, en dankzij een vrij ingewikkeld competitie-systeem, maar ook door de intussen opgebouwde ervaring van een aantal individuele spelers, trad Alfa reeds in 1970 aan in 1ste nationale. Voor de annalen: de eerste wedstrijd van Alfa werd gespeeld op 13 oktober 1968. Bij Stade Montois (Bergen) werd verloren met 11-5.
1979
Ondanks de mooie vooruitzichten was ook het Alfa-liedje voortijdig uitgezongen. Vooral door materiële moeilijkheden stierf de club een vroegtijdige dood, tot in 1978 -alweer- die dekselse Paul De Visscher via kennismakings-avonden de basis legde voor een avontuur dat tot op vandaag de dag alsmaar verder gaat.In maart 1979 sloeg hij de handen in elkaar met Jeugdclub Zenith, dat de werking van een rugbyteam opnam in haar sportieve werking. Officieel werd de rugbywerking opgestart op 11 juni 1979. De eerste wedstrijd van Zenith Rugbyclub werd gespeeld op 26 augustus 1979 in Kalmthout, bij “The Rabbits”, en voorzitter Dirk Michiels kon onmiddellijk pronken met een 0-8 overwinning. De clubkleuren werden groen & geel.
Dat het deze keer menens was bewees het ambitieuze Zenith, met jonge mannen als Beckers, Vermeulen, Moortgat, Van Der Schueren, Michiels en Quintelier, en met oud Alfa-gedienden Segers, De Visscher, Van Den Bossche & Dierickx vrij snel. In 1981 werd gepromoveerd van 4de naar 3de nationale, en in 1982 werd zowaar de kampioenstitel in 3de binnengehaald, en werd gepromoveerd naar 2de nationale.
Na de opstart van een U19-team en een damesteam (de legendarische ‘Fornijntjes”) werden de contouren van de klassieke jeugdhuiswerking al gauw te strak voor de sportieve bende, en om op zelfstandige basis een club te kunnen uitbouwen werd een eigen lokaal gezocht.
1983
Op 3 maart 1983 opende lokaal “Den Otter” zijn deuren, en werden de banden met het Jeugdhuis, met spijt in het hart, doorgeknipt: de feitelijke vereniging “Dendermondse Rugbyclub“ was geboren.
Met Kris Van Damme als secretaris, en Jo Van Den Bossche als voorzitter (een taak die hij in totaal meer dan 15 jaar zou vervullen), ging het hard bij de Denderzonen. Jaarlijkse barbecues, lucratieve tornooien en originele activiteiten spekten de clubkas, en de ambities werden uitgesproken én gerealiseerd. Onder de charismatische kapitein Casier, wisten de reserves in 1988 en in 1995 de Inspanningsbeker te winnen, en het werd duidelijk dat DRC spoedig zijn stek in 1ste klasse zou veroveren. In 1987 werd de promotie afgedwongen, maar het bleek nog even te vroeg: er werd snel opnieuw gedegradeerd naar 2de. In 1989 speelde DRC dan gelijk in de finale van de Beker van België, en werd de definitieve sprong naar 1ste klasse definitief gerealiseerd (DRC speelt er vandaag nog steeds!).
1991
Twee jaar later (26 juni 1991) werd de vzw De Schakel, een patrimonium-vzw die de bouw van een eigen complex naast de terreinen in de Van Langenhovestraat moest beheren.
1993
In mei 1993 werd het nieuwe gebouw geopend, en kon de leden-explosie van de club eindelijk beginnen: Vertongen & Macharis sloegen de handen in elkaar voor de oprichting van een jeugdwerking (toen vanaf 9 jaar, vandaag vanaf 5 jaar), en al gauw kon DRC in àlle categorieën teams in competitie brengen. Mét resultaat overigens, want de allereerste “Vlaamse” landstitel in het Belgisch Rugby werd door de Dendermondse U19 behaald in 1999.
1997
In 1997 speelden de DRC-heren hun 1ste titel-finale, maar het was wachten tot 2012 vooraleer de eerste landstitel bij de heren (overigens de eerste voor een Vlaamse club) werd binnengehaald. De dames (Gazellen) hadden dit huzarenstukje op dat moment al jaren voor elkaar gebracht: zij beheersten deze eeuw en werden kampioen in 2001, 2004, 2005, 2007, 2008, en van 2011 tot 2015. In 2016 wonnen zowel de dames als de heren de Beker van België.
Als belangrijkste clubactiviteit wordt jaarlijks het Internationale Flanders Open Rugby tornooi ontwikkeld. Het groeide uit tot het grootste in zijn soort, en is intussen ook in Dendermonde een “landmark” op de stadskalender geworden.
De club barst nu uit zijn voegen en groeit verder naar 450 leden en dus er is dringend nood aan aangepaste structuren, een aangepaste infrastructuur, en aangepaste financiering. DRC is immers de grootste Vlaamse en 2de grootste Belgische Rugbyclub. Bovendien wilt DRC dat de Provincie Oost-Vlaanderen en de Stad Dendermonde het centrum is en blijft voor het Vlaamse rugby. Om dit alles te realiseren werden grootse plannen voor de site uit de doeken gedaan. De toenmalige infrastructuur liet een verdere expansie immers niet meer toe. Dit project omvatte de bouw van een nieuw multifunctioneel clubgebouw met tribunes.
2013
Voorzitter Alain Buyens wist een dynamische bouwploeg te mobiliseren om dit megaproject uit te bouwen en te begeleiden. In januari 2013 kwam het bouwcomité, bestaande uit Alain Buyens, Peter De Block, Dirk Martens, Kris Van Damme, Eddy Van Den Broeck en Gert Van den Steen voor het eerst samen. Architectenatelier Kubiek werd aangesproken en 3 jaar later vond de eerste-steen-legging effectief plaats op 22 februari 2016.
Met de steun van de Minister van sport, Philippe Muyters, de Provincie Oost-Vlaanderen, Bloso, Lotto, de stad Dendermonde en het AGB werden de bouwwerkzaamheden op minder dan één jaar tijd voltooid en werd het nieuwe clubhuis officieel geopend op 8 december 2016, een nieuw kantelmoment in de geschiedenis van de club.
Het nieuwe complex, en de heroriëntering van de terreinen, moeten garant staan voor opnieuw een decennialange, professionele opvang van jonge sporters. Dat alles binnen de waarden van onze sport en onze club, en met aandacht voor G-sporters. Laat dit project, onder de nieuwe benaming “Dendermonde Rugby Club” én met het nieuwe, krachtige logo, de erfenis zijn van de vele inspanningen zijn die een hele generatie zich heeft getroost om onze mooie sport in deze streek te betonneren.
